De kunst van meedoen

Voor veel mensen gaat meedoen vanzelf. Voor anderen niet.

Er zijn dagen waarop het licht voelt: dat je mee kunt bewegen, aanwezig kunt zijn en kunt reageren zoals van je verwacht wordt. En er zijn dagen waarop datzelfde meedoen veel vraagt. Energie kost. Schuurt. Je leeg achterlaat.

Ik schrijf vanuit Autensity over het leven met een gevoelig systeem. Over autisme en ADHD, burn-out en depressie, overbelasting en de dagelijkse afwegingen die daarbij horen. Over hoe prikkels zich opstapelen, hoe grenzen sneller bereikt worden en hoe herstel vaak meer tijd vraagt dan de buitenwereld verwacht.

Voor mij begint zorg bij vertragen. Bij luisteren. Bij erkennen dat niet iedereen dezelfde ruimte, energie of mogelijkheden heeft. En dat er zachtheid nodig is – voor jezelf én voor de ander.

Ik geloof dat woorden kunnen helpen. Dat herkenning iets kan betekenen. Dat het oplucht om te lezen: het ligt niet alleen aan mij.

Je bent welkom om mee te lezen, en je mag altijd contact met mij opnemen.